Buhran Şiiri - Tevfik Uyar

Buhran bu,
Satılık etlerin bedduası,
Uzanıyor satanların kurtlu asası,
Beddua bu,
Tabu dualar...
Tabi tutmazlar, kabul olmazlar...

Boşa!
Boşa iyilik çırpınışları,
Bunalım bu,
Kapatmışlar çıkışları,
Ahşap yangın merdivenlerinin,
Demir parmaklıklı çıkış kapıları.

Buhran bu,
Masum çocukların bedduası,
Onların namusu üzerine bir poker,
Elinde Kare, Kupa, Maça, Sinek ası,
En az sinek kadar mide bulandırası.

Mübah diyorlar,
Yeter ki olsun ödülü yeşik kağıt parçası.

Şimdi böyle işte hayat,
İyiler kötülere gıpta etiyor,
Geçmiş zamanın simyacısı,
Bak kağıt altına dönüşüyor...
Satan da, satın alınan da, alan da,
Hepsin yalan.

Yalan değil,
Buhran bu,
Tüm insanlığın düştüğü....