Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Merhaba;
Pencere kenarı çiçekleriniz hiç solmasın....Çok güzel....tebrikler......Sevgiyle kalın.
insan acıdan yoğrulmuştur, bu yüzden buhran insanın özüne dönüşüdür belkide, ve öze dönüşte acılı bir yoldur... :))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta