Buhran Şiiri - Salih Fevzi Akın

mahsun bakışlara çöktü yalnızlık
yokluğunda ruşenin, yine merhaba karanlık
sıkıntı yutkunur ruh, girdabında hüznün
hasret denizinde biçare döner yelken

an ki gece an ki soğuk ve uzun
beyhude buhran, bu ayaz sana meftun
aklına takılı hatırası, titrerken mevsiminde
yokluğunda ruşenin, meyline ram adım adım

sana gelmez bu hayat, vur gözyaşına
ya aş dağını ya bu dağı parçala
şaşmış dalmış bir tereddüt girdabına
yolun başı yok, bakma artık arkana

mai salıncakta sallanır çocukluğum
ne dönülür parka ne çözülür kader düğümün
seyrederken gidişini an be an gidenin
aldanmış yürek, geride sen ve kederin

mesaj var elvada demeyen yolcudan
mecal yok, umut kalmadı sevdadan
nafile söylenir sarmaşık çiçekli sözler
kimse bilmez ama o başka bir şeyi gözler