Buhran Şiiri - Hacer Esma Yüksel

Anlamak kadar derin bilinenin yarısı
Anlamakla bitmeyen coşkun bir kalp ağrısı
Tanımakta gecikmem uzanan seherleri
Onlarla taze bende her dem yürek yarası

Sağıma baksam neden solumu görüyorum
Gördüğüm her kareyle uykumu bölüyorum
Burnumda yanık tütsü, belirsiz bir alemde
Mecalsiz adımlarla ölüme yürüyorum

Bırakın ellerimi hatta tutup bırakın
Geçerken dinginlerden fırtınaya bir akın
Mutlak yardıma dair, fiiliyata uzak
Olmalıyım her daim beter belaya yakın

Ancak o zaman huzur öper alnımdan
O zaman bilirim ki adam gibi ben oldum
O zaman yarınları selamlarım yakından
Bilirim ki pek hamken taklid-i tam oldum