Buhar Şiiri - Alaaddin Emre

alıştım tarlalarda
karıştım gelinciklere
ağzımın kıyısı kırmızı
bir öpüş kurbanı

sular
akmalı dosdoğru
göğün kafiyesinde
başkasız mor
farkındalığınla

yüzüm yüzüne hazır
al estir rüzgârını
eprimiş yaralarımı ondur
kaldır at tortusunu
denkleme yeter kalanı
fısıltılı bakışımdan

yaprağa yatır
düşlere kopçala
as duvara
varsın
kalsın orda
biçili kıyafetim

doğumum da
ölümüm de
bir kelebek yüzünden

gönlümün gizli malûmatının
açılacak kapıları
az kaldı halıya sermeye
mevsimlere yanılmış
ruhumun buharını

sorgulanmamış gözlerim
uçuyor bak