Buhar Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Kaçıyorum
Ayakkabısız yağmurlar gibi yalınayak.
Ayakkabım kalsın her kapıda.

Beni var sansınlar...

Bu gidiş
İçten de İçerden de...

Elbet bir buse bırakacağım
En kırgın olduğuma bile.

Beni var sansınlar.

İzi olmasın
Bir rüya oluğunda akışımın.

Bir çobandım
Hangi dağa adım atsam.

Her pınar huyunu sonraya saklarmış...
İnsan bilemezmiş
Suyun kendine zehir kattığını.

Çölün ortasında kalındığında
İnsan bir damla suya kanarmış...

Hangi sudan içsem özümü yaktı.

Hangisi daha çok yaktı deseniz:
Biri susamak
Biri kül olmakmış.

Kaçmak
Bir kirpik ucundan
Avuçlarına yakalanmadan
Buhar olup uçmak gibi...

Vakit alıyor
Yağdığınız kalbin verimsizliğini anlamak...

Buhar olup
Beyaz bir buluta toplanıyoruz...

Buhar olup
Beyaz bir buluta toplanıyorum
Çiçekler karşılasın beni...