Bugününü yaşayan toplumlar geleceğini yitirmiş demektir.
Birey bugününü yaşayabilir.
Gününü gün edebilir.
Toplumlar, insanlık ise geleceğin mutlu, huzurlu, sağlıklı, esenlikli, aydınlığını kurmak zorundadır.
O zaman, insanlık bugününü de geleceği düşünerek yaşamak zorundadır.
O zaman insanlığın geleceği için bireyinde bu amaca, bu hedefe kitlenmesi gerekmektedir.
Şair bugün için yaşayabilir.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir