Bugünün Türkiyesi'nde Şiir Şiiri - Sema ...

apaçık resimler çiziyordum kelimelerle
apaçık kızlar ve adamlar
elbiseler ve onların altındakiler apaçık
burası benim diyordum çiziyordum
burası senin ve onun şurası
bir keresinde üç kere koydum fili şiire
kodlanmış bir amindi gülüşlerin rabbine gönderilmiş
kim der ki; gülüşümüz sahipsiz, -orada şirk.
sonra bir daha denmez
her sonra dendiğinde biraz daha beklemek olur ağzımız

biliyorum diye başlamak ne çok hüzün bir şiirde
bir yol bulsam da kaçsam
o kıyı kenti
o ağaç
o kısa metrajlı bakışlar çakmak çakmak.
gül nakışlı kanaviçeler biliyordum
içim düşen atlara ağlamak
âmentü diyebilirdim sesine bir akşamüstü
merdiven boşluklarına asılı bulmasaydım
apaçık söylüyorum
seni böyle ölü sever miydim?

bir su yılanı hep bir su yılanıdır
üstelik mezhepsizdir de
bunu defalarca söyleyince şiirsel durabilir
insan kıvrılabilen bir şeydir mümkündür bu olabilir
elimi neresine koysam elinin, avuçlarımız ter
çünkü mümkün şeylere fena içerliyordum
ve bir kitap yazılabilir içerimle heyecan ilişkisine
ama biz yazılır mıyız yan yana
demirle pas duvarla nem
seninle ben diyordum seninle ben
bunu, uzayan şeylerin rabbine gönderiyorum.

apaçık allah kim kime fısıldasa
kim kime açsa kalbini
kim kime kapasa
artık kimse kimseyi anlamak için değildir
çünkü kuzinesi düşük yapmış bir soba
çocukluğumuzu doğurabilirdir diyemeyiz
ve derinliği ispatlanmış her mısra
bugünün türkiyesi'nde
aklımızca serbest kalabilir.

s.k.e
ikibinonbeş’te15nisan