Bugünümü ertelemekten
Bıktım usandım artık
Yarın diyorum
Yarın, yarınları kovalıyor
Ve ben bir türlü
Bugünümü yaşayamıyorum
Dünün acıları,
Yarının umutları derken
Bugün kayıplara karışıyor
Şu küçücük anlar
Mutluluklar
Değeri bilinmeksizin ıskalanıyorlar
Ben insanım
Ve insanca yaşamak istiyorum
Hiçbir dün
Beni esir etmemeli
Tozlu tarih sayfalarının arasına
Ve yarınlar bağımlılık yapmamalı
Geleceğim bugünümle şekillenmeli
Bugünümü yaşayamazsam
Yarınım,
Yarınlarım bilinmez ki!
Kayıt Tarihi : 11.7.2006 22:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kaç yıl geçti aradan bilmiyorum. Ne zaman yazdığımı unutmuşum.
![Arzu Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/11/bugunum-2.jpg)
Bulunduğumuz anlara kan kaybettirmeyelim. Benzer düşünceler, belki katkısı olur sizin yazarak dünyaya kattıklarınıza.Saygılar
TÜM YORUMLAR (3)