elimizde olmadan
kayıp kuşağın
hem ögeleri
hem de öznesiydik
iliklerimize işleyen şiddetin
mağduru ve kurbanı
rejimin dar kesim elbisesi sıkıyor
elindeki aygıtla
poyraz gibi savuruyordu apansız
hayata tutunabilmek
yan yana
kol kola olmaktan geçiyordu
düzen, önüne geleni
değirmen gibi öğütüyordu
dize gelmeyenleri, bitirip atıyordu
akla, bilime dair
ne var, ne yoksa yok ederek
geleceği tasarlıyor
oyunlar kurguluyor
engelleri ortadan kaldırıyordu
güle oynaya
tuğlaları ustaca yerleştirip
tüfek çatar gibi
bugünlerin
kahredici çatısını çatıyordu
Eylül 2020
Kayıt Tarihi : 8.10.2020 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!