Bugünlerde Geçer Şiiri - Mevlüt Bicik

Ettin rûhumu rencîde, sinsî olan benliğinle
Saltanât sürdün burada,taşıdığın kimliğinle
Âmirini de kendine inandırabildin cinliğinle
Ama olsun. Unutma ki bu günler de geçer.
Çok iyi bilirsin ki rüzgar eken,fırtına biçer.

Hergün kan içirirken bana, sen şerbetler içtin
Hullelerle gezerken sen,bana nefret kefeni biçtin
Bir âileyi huzursuz ederek, huzurlu olmayı seçtin
Ama olsun. Unutma ki bu günler de elbet gecer.
Kan içirdiğin garibanlar, gün gelir şerbet içer.

Zâlimin zulmü varsa,elbet mazlûmün de Allahı var
Mekteb hayâtında öğrendiğin bu mu? Edeb-ü âr
Yalancı/yağcı olmadığımızdan olamadık sana yâr
Ama olsun. Unutma ki bu günler de elbet geçer.
Gün gelir. Adâleti ilâhî, haklıyı / haksızı seçer.

Öyle muzır oldun ki ! Mâneviyâtımı mahvettin
Seni bu hâle getireni te’dip etmeyipte affettin
Cemiyyette ki uhuvvet müessesesini yokettin
Ama olsun.Unutma ki bu günler de elbet geçer.
Gün olur,devrân döner,olursun âkıbetime dûçâr.

Bu dünya etme/bulma dünyasıdır.Bunu bilirsin sen
Kırmızı halı döşesende ısınmıyor sana bu gönül/ten
Yanlış telakkî ettin beni, sana çok iyilik yaptım ben
Ama olsun. Unutma ki bu günler de elbette geçer.
Azıcık iz’ânı//irfânı olan doğruyu/yanlışı iyi seçer.

Bir âileye değil sâdece daha nîcelerine verdin zarar
Çektirdiğin rûhî ızdırablar '' olurya '' belki işine yarar
Sakın ha başka yere gitme,sonra avradın başını yarar
Ama olsun.Unutma ki böyle gitmez bugünler de geçer.
Geydirdiğin işkence gömleğini, birileri de sana bicer.

Mevlüt Bicik
18.08.2006 saat 15.45
Esslingen