Kendi ellerimle dağıttım,
Nice umut yollarını,
Kendime pay bıraktım
Hayatın zor yanını.
Güçlüye fırsat vermeden,
Zayıfı nâmerde ezdirmeden,
Dünyada karşılık beklemeden,
Ahirete taşıdım zamanımı.
Bazen aptal dediler,
Bazen gülüp geçtiler,
Dostlarım diş bilediler,
Çok gördüler şu hayatı.
Kimseden birşey istemedim,
Ellere değil Allah'a güvendim,
Kendimi hiç düşünmedim,
Mahvettim gençliğimi.
Yokluk içinde sefilleri düşündüm,
Ağlanacak hâlime güldüm,
Hergün yaşarken öldüm,
Bulamadım mezartaşımı.
Bugüne kadar hep böyle geçti,
İçim ağlarken yüzüm güleçti,
RAFET artık yolunu seçti,
Alacağım intikamımı.
2003
Rafet MadenKayıt Tarihi : 1.11.2003 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hiçbir zaman yüzümü kara çıkarmayan
^^İyiliğe karşı iyilik...
kötülüğe karşı gene iyilik...^^
sen kimseden intikam alamazsın bu yüce yürekle güzel dost...
söylemedi deme sonra...
öpüldün yüreğinden....
saygılar...
İçim ağlarken yüzüm güleçti,
RAFET artık yolunu seçti,
Alacağım intikamımı.
Yoook! Öyle düsünme sair!
Tanri'nin terezisini kimse egemez, bunu böylece belle... Nedense farkina varilmaz yine de...
Saygilar.
TÜM YORUMLAR (2)