usulca açılan bir kapının ardından
ve de ilk anda korkutucu karanlıktan
bir taze ışık gibi dolmalı yüreklere
hayatın ta kendisi olmalı yaşanan
sonu gelmez dertler bir yalan
ne dert var ne de sefa uyan
gözümüzle gördüğümüz bir sanrıdır
kim bilir nasıldır gerçek dünyan
han misali gezen gönül avare
her durakta düşme biçare
çareler uçuşurken gözünün önünde
bakan gözler görsün artık bir kere
geçen günler gelmez geri bir daha
gelecekse yaklaştıkça kaçar uzağa
hayalleri taşımak dünden yarına
yaşamamak bu günü en büyük hata
bir son var mutlaka hayatta
ölüm bile değildir uzakta
dün ölmedin, yarın da ölmeyeceksin
öldüğün gün de bugündür aslında
Kayıt Tarihi : 23.8.2005 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali İnal](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/23/bugunde-yasamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!