Bugünde olmuş üşümek değil, donuyorum ben.

Yusufiyenin taş duvarları arasında dostum üşüyorken,
Keş dağının haşin rüzgarları altında karın içinde üşüyor musun sen?
Kardelen çiçekleri açmamışken, çıkmamışken,
Karlar içinde üşüyor musun sen?

Dağ yüceydi, sen yüceydin,
O yüce dağ seni kollarına sarmışken,
Karlar içerisinde üşüyormusun sen?

Milletimin yüreği kor olmuş alev alev yanarken,
Sen üşürken biz kalpten donduk Muhsin biliyormusun sen?
Cuma’da bütün müminler senin için ellerini kaldırdı duaya,
Ter kan içinde olmalarına rağmen yürekten doldurdun biliyormusun sen?

Örtün diyordu pencereleri örtün,
Güneşimi kesmeyin diyordun, üşüyorum ben diyordun,
Keş dağının acımasız soğuğunda,
Alp erenim, yiğidim, ülküdaşım şimdi üşüyormusun donuyormusun sen?

Her yeri aradık bulamadık, bulamadık Alp erenim görünürde seni,
Gönüldaşım, arkadaşım, ülküdaşım kalbim yanarken üşümek değil donuyorum ben,
Özlüyorum yine Meclis’teki o gürsesini, adam gibi adam sesini,
Yiğidom, Alp erenim ne yazacağımı ne söyleyeceğimi bilemiyorum,

Çok şeyler söylemek istiyorum,
Ne kadar yazsam, ne söylesem yiğidim seni anlatamıyorum ben,
Ah! Ah! Gardaş gurban ülküdaş, Alp erenim, Akıncı Beyim,
Hak yolunda giden yolcum hep özlüyorum, özlüyorum ben,

Senin coşkuların bitti yiğidim,
Biliyorum hayal perdelerin kapandı,
Sivaslı hemşerim benim Muhsin’im,
Sen sozluğun sahibine ulaştın yiğidim,
Bugünde olmuş üşümek değil, donuyorum ben.

Halil ÇOLAK
Ankara, 08.04.2009