oturdum pencerenin dibine
dinledim eski şarkıları
yıldızlar çöktü üstüme
bugünde oldu akşam
bir başka dünyadayım sanki
yine yalnızlığım vurdu beni
hayat bana yalanda olsa
sen bari gerçek ol
gölgesinde oturduğum ağaçlar
bir bir kuruyor
en karanlık gecede bile
beynime vuruyor hatıralar
bu nasıl bir dünya
ne zaman gözlerini görsem
gözlerin gözlerime gülüyor
diri diri içime gömüyor beni
sana sesleniyorum daha ölmek istemem
rüyaların içindeyim uyanmak istiyorum
bak kış geldi ağaçlar son baharını yaşıyor
döküyor kuruyan yapraklarını
gemiler gitsin yelkenleri kalsın
kuşlar konsun pencereme
güneş batsın akşam olsun üstüme
hatırlarım sana ilk gülüşümü...
Hüseyin YANMAZ
12/01/2019
Kayıt Tarihi : 13.3.2019 08:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!