tekrar etmeyen sonsuz evrenim
akıl mahpus da hizip işlerken
sevgi kuliste işlev esirlerindenim
mecal sahipleri
dilimledi bir kere
aramızdaki tüm bütünlerimizi
senden koptuğum yetmez gibi
eklendiğim kendimse
ayaklar altında sürüklendi
içimin yakınında bile değilim şimdi
saçılarak dağıldığım bu yerde
varlığımdan da bakirim sanki
Kayıt Tarihi : 18.4.2011 10:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!