Ama yine sensizliğin verdiği acıyla...
Gözlerinin gözlerime değdiğini hissettiğim an,
Depremler hissettim yaralı yüreğimde,
Başkasının olan o kalbi sevdim,
Seni sevdim platonik bir çerçevenin sınırları içinde,
Kahroldum ama hep sustum,
Kan kustum yalnızlığa ve çaresiz hülyalara daldım her zamanki gibi....
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta