Bugün yine sairligim tuttu,
Insanlar nedense beni hep unuttu,
Degerimi simdi anladim ki,
Köpekten farkim yokmus.
Hep yalniz kaldim,
Hep aldatildim,
Insanlari sevmeye baslarken,
Hep kandirildim,
Bir köpek yerine koyulup,
Hep unutuldum.
Hergün ayni düsünce,
Bununla basladim,
Bununla ölmek isterim,
Ama kimse durmadi yanimda,
Beni itiledi köpek dolu çukurlara.
Aglarim feryadim duyulmaz,
Aglarim göz yasim dinmez,
Aglarim dostum yok su yalanci dünyada,
Sakin düsme sende arkadas,
Bilesinki ozaman sende aglarsin,
Sende insanlarin gözünde,
Havlayan bir köpek olursun.
Hayeller kurdum, Düsler kurdum,
Ikiside yarim kaldi,
Sevda dolu kalbim,
En sonunda unutulup yalniz kaldi,
Bu dünyada geçen,
Yillarim yarali.
Bugün yine sairligim tuttu,
Derdimi anlatamadim insanlara,
Dinleyenim olmadi,
Açtim kagidimi,
Aldim elime kalemimi,
Yazdimda agladim,
Tarih Ve Saati: 28/06/2005 20:17
Mustafa Aslan 2Kayıt Tarihi : 7.1.2006 03:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!