Bugün Yedi Eylül Şiiri - Mustafa Gökçek

Bıçkın bir bıçaktır göz yaşlarım
Süzülünce yanağımdan aşağılara
Dudaklarımı acıtıyor ve yakıyor
Sanki değince nemli tuzuyla

Bir kahve içiminde oturduğum
Evimin kendine has cumbasında
Göz ucuyla takılıyorum, karşımda duran
Ve muhteşemliğiyle bayrağımı dalgalandıran
İzmir’imin sırtlarında yükselen
Kadife Kalemi seyrediyorum göz ucuyla

Bir vapur gürültüsüyle dalgınlığımdan uzaklaşıyorum
Gururla yüreğim kabarıyor, çünkü bugün yedi eylül
Atatürk, Bel Kahve de oturuyor, İsmet Paşayla
Çakır, Mehmet Efenin yaptığı köpüklü kahvelerin içiminde

Seyretmişler evleri, konakları, o günlerdeki yetmiş bin ışığı
Bizler, o görkemliliği algılamaya çabalarken
Gururlanıyoruz ve diyoruz ki,
Bugün o ışıklar milyonlarca

Konak iskelesine yaklaştığımda
Usulca indiğim vapurdan sonra
Kurguladığım düşlerimde karşımda duran
Hükümet konağını gördüm gözlerimde
Ve usumda canlanan düşlerimde, Atamın
Yunan Bayrağının üzerinden geçmemesi

Hisar Camisinin yanından geçip, Kordon Boyunun seyrine düştüm
Yanımdan geçen faytonlara, anlamlı, içten bir göz ucuyla
Faytonlardaki turistlerin arkasından, öylece baktım
Ve Pasaportta bulunan kahvehanelerden birine oturdum

Düşlerim, realistçe, usumda aydınlanmaya başladığında
Ve önümden, yaşamından bile habersiz gençler,
Birbirleriyle güle söyleşe geçtiğinde
Mutluydular, ama yüzleri anlamsızdı

Benim ise bu anlamsızlığa, bu aymazlığa,
Katlanmaya, katlanabilmeye çalışan yüreğim
Maalesef, artık kanıyordu
Çünkü, bugün yedi eylüldü...

Bir millet uyanıyor Atam,
Ama, bizi bağışla, hâlâ uyanamadığımız için
Ve bizi bağışla, senin, askerlerinin ve gazilerinin
Köylü, Mehmet emminin verdiği çoraplarla koştururken
Dokuz Eylüllere koşturamadığımız için...

(07.09.2006 Mustafa GÖKÇEK)