Bırakıp da geri dönenler,
Arkamdaki vagonlarım.
Uzaktan da seyir edenler,
Gelecekler, bugün yarın.
Onlar gibi bende döndüm.
Onca defa o konvoyunda.
Kah ağlayıp, kah güldüm.
Dönüşümde, aynı yolda
Ne salalar duydum sabah,
Hiç salamı düşünmeden.
“Komşu ölmüş” dedim aha.
Gömüp döndük, eşinmeden
Kimi küçüktü, kimi büyük.
Kimi bir çocuk, kimi bebek.
Ya alem ona, ya o aleme yük.
Dönüşsüz, bu gelişim demek.
2020
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 18.6.2020 17:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!