Dün uyandım; heyyoo hava günlük güneşlik ama kar yağmış geceden. Biraz eritiyor güneş karları derken yine kaçtı bulutların ardına. Sonra ooff bir rüzgar ve tekrar yağmaya başladı kar, hem de tipi öğlene kadar… Akşam üstüne doğru batmaya yakınken güneş; kurtuldu bulutlardan gösterdi ışıklı, sıcakcık yüzünü, ılıttı ortalığı azıcık, sonra da gitti, battı.
Ve gecenin koyu karanlığı çöktü ortalığa, kapattım perdelerimi...
Benim doğum günümdü ya dün; hani dört mevsimi yaşadım ya sanki bir günde, aynen ben gibisin dedim havaya: Neşeli, sıcacık, kimi zaman da hüzünlü, gerektiğinde soğuk ve hak edene fırtınalı, karlı. Ama gönlünde ki aydınlık herşeye rağmen var olan…
Ve perde..! diyeceğim günün birinde… Perde kapanacak, sımsıkı.
İşte o perde kapanmadan önce, insan gibi insan olmaya çalışıyorum ben hâlâ...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta