rüzgârın estiği
akşamın geceye
yol aldığı karanlıklarda
uzaktan tanıdım seni
noktalandın yüreğimin içine
dolu dolu sıcaklığını
hissettim yüreğimde
sıcacık bir akışın vardı
kuruyan damarlarımda
ağlatırım seni diye
korku sindi damarlarına
ama
ben o değilim
dayanamam göz yaşlarına
yüreğime akışını
geriye dönüp bakışından
avuçlarının sıcaklığından
içten gelen sıkışından anladım
yol alırken karanlıklarda
yüreğin yüreğime yaslandı
yıllarca dayandım bu özleme
içimde yaşadığım yalnızlıklar
yüreğimde paslandı
yıllardır pas tuttu yüreğim
sevgi nedir
sevmek nedir
unuttum
baskıcı duygular
yaşadım yüreğimde
bilmem ki
buz mu bağlar
karar senin yüreğim
dalarım derinliklere
çıkamam boğulurum
dertlerimle yoğrulurum
üzerim seni ağlarsın
yine yalnızlığın içine atarsın
bırakır da kaçarsın
yanıp yanıp kömürleşen
yüreğim benim olsun
vermem bir başkasına
bilirim üzerler seni
yıllardır yaşadım seninle
bilirsin ki
sen ve ben
ayrılmaz ikiliyiz yüreğim
hem de mangal yüreğim
szf_68 Trabzon
6 Mayıs 2012 _ 08:18
Tüm çiçeklerin göz yaşına boğulduğu gün, bugün...! ! !
Kayıt Tarihi : 13.5.2012 22:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!