Beşikte sallanırdın sen de bir vakitler
Anadan başkası sevmedi belki benim kadar
İçinden söküp attığın ben yalnızken korkar
Göğsümde ağrıyken de kafi kimsesizliğim
Anadan doğmuş emanet yavru sancım
Neden attın ana emanetini ve beni
El pençe olup yalvaran bir çocuğuma
Uslanma cezası çektirirken de korkarım
Gülüşünden daha tatlı olmadı âb-ı hayat
Misafirken başkası oldum demek bu kadar
İstemedim nicedir sarayına olmaya hükümdar
İçimde yaşıyorken de kafiydi saadetim
Sorsana bugün sana ne yazdım
Koynumda doğdunsa yüreğimde yandın
Bana sorsan senden sonra ne yaşadım
Bu uğurda ziyana değdi mi marifetim
Kayıt Tarihi : 30.4.2021 23:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!