Biliyormusun?
Biz seninle ölümsüz bir dostluk kurabilirdik.Ve yıllar sonra sana,' Sen benim eski değil,eskimeyen dostumsun' diyebilirdim...Bilmiyorum hala öyle bir şansımız varmı...?
Ben hep sevdalıydım zaten,her daim aşkları içimde yaşadım.Birilerine gidipte 'ben seni seviyorum' demedim.Aslında sevmediğimden değil, ben bu sözü en çok sevdiğime bile söylemedim...
Sanki bu sözü söylersem,sevdiğimi kaybederim diye düşündüm hep...
Varsa bile ona aşkım,ben ona söylemedim.Onu kaybetmektense aşklarımı feda etmeyi her zaman tercih ettim...
Aslında öyle çok konu vardıki seninle konuşup paylaşılacak,bilmiyorum neden kısa yollara girdik...
Ben hep uzatalım bu yolu istedim,bu uzun yolun sonunda olacaksa eğer aşk'ta olsun,meşk'te olsun.
O zaman bu günah işlenmeye değer olsun...
Sen bana öyle acayip duygular yaşatıyorsunki.Yazılmış kitapların içinde benzer bir tarif bulamadım...
Ben bilemedim,sen çözebilirsen anlat bana. Nedir bu? ; Senin koynunda sana dokunmadan,sana sarılıp yatmak istiyorum.Ve ben, bunu söylerkende utanıyorum. Yoksa ben kendimi mi kandırıyorum, yada sizimi...
Ben kimim neyim yaa... Belki herşeyi önceden planlamış uslanmaz bir çapkınmıyım,yoksa duygularının saflığından kurtulmaya çalışan acemi bir aşıkmıyım...Yada gerçekten ben benmiyim...Sözümdeki özüm mü dür.
Özümden gelenler benim sözüm mü dür...Ben seni çözmeye çalışırken,bu defa gel görki kendime dolandım...
Bir yazıya başlıyorum ama,nereye gittiğini gideceğini bende hiç bilmiyorum.Hani özgürlükcüyüm ya.
Salıyorum herşeyi kendi haline,varsın gitsin gidebildiği yere.
Bazen hiç umurumda değil,anlaşılmışım yada anlaşılmamışım...
Ben aynaya baktığım zaman,hep aynı beni görüyorsam.Ne yazarsam yazayım hepsi aynı kapıya çıkar.Hani sende dedinya bazı şeyler için “sadece dilimde benim.”. Gerçi benim içimde olmayan dilimede gitmezya.Bazen bende yalan konuşmak istemişimdir,ama maalesef hiç başarılı olamamışımdır...
Daha söze başlamadan tükenmiştir kelimeler,oysa yalanın binbir hali varken bir tanesi akla gelmezmi...?
Ne olacak işte yeteneksizlikten,belkide yüreksizliktendir kimbilir.
Halbuki ben kendimi yürekli bilirim...
Belkide buna ayrı bir yürek lazım, oda bende yok herhalde...
Ben bunları size niye anlatıyorumki. Başka konumu yok...?
Yada belkide konu hep başka olsun diyemi anlatıyorum...?
Hani şu malum konudan biraz uzak duralım diyemi...?
Niye bu sayfalarda hep o konulardan bahsediliyor...?
Herkes aynı dert'e mi düştü,herkezin ilacı burdamı...?
Burda derdine çare bulan varmı...?
Yoksa benimdemi öyle bir derdim var.Hiç öyle görünüyormuyum...?
Ama ne kadar soru sordum... Sanki senin derdinmi bunlar.
Niye sana soruyorumki.Bize ne milletten.Kim ne ararsa arasın,bulursa ne ala.
Öyle saçma sapan bir yazıya başlamışımki ne zaman nerde sona erdireceğimide bilemiyorum.
Ya kusura bakma,bugün pazardı iş de yok,bir uğraşta bulamadım kendime,Kime yazacağımıda bilemedim,
Bari şu senin güzel sayfalarını kirleteyim dedim..iyi yapmışım değilmi.
Aklımızın erdiğince bir şeyler yazdık işte,Artık geyik mi oldu yoksa ne oldu onada sen karar ver.
02/03/2008 18,58
Sefer KeskinKayıt Tarihi : 4.11.2009 23:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!