Bugün Pazar Şiiri - Mehmet Muratoğlu

Bu gün pazar,
Sevdiğim uyan.
Havada kara bulutlar,
Dışarıda yağmur var.

Seni bekliyorum
bir caddenin başında.

Bu gün pazar,
herkes uykuda,
ya da herkes bir kuytuda.

Bir rüzgar var uyanık
Bir de yağmur.
Rüzgar bulutlara yetişme telaşında.

Soğuktan değil,
Titriyorum.
Soğuk değil,
Yokluğundan üşüyorum
Gözlerim saatte,
Saat yerinde duruyor sanki.

Önümden her gelip geçene bakıyorum.
Bazen uzaktan biri geliyor,
Sen sanıyorum.
Sonra gözlerimde bir hayal
Hayalinin peşine düşüyorum.

Bu gün pazar.
Dışarıda rüzgar,
İçimi tirtir titreten
Yalnızlığın var.

Up uzun cadde,
bir baştan bir başa yürüyorum.
Ayaklarım kaldırım taşlarını eziyor,
Hayalinin izini sürüyorum.
Ne bir adım eksik ne bir adım fazla.
Ahenkle ilerliyor ayaklarım.
Aynı hızla...

Ellerimi cebimde gizliyorum.
Rüzgar ellerimi tutuyor.
Ve ben üşüyorum.
Kendimi rüzgara bıraktım.
Ardınca yürüyorum.
Üşüyorken bile seni düşünüyorum.

Birden cadde şenliğe boğuluyor.
İçim sensizliğe boğuluyor.
Sessizliği bir şimitçi çocuk bozuyor.

Gözlerini yumuyor, açılıyor ağzı.
Bağırıyor, Simit! Simit! ,
çıkıncaya kadar avazı.

Saatlerce bekledim, yoksun.
Yine varlığım senden yoksun.
Akşam mı oluyor ne.
Havada bir karanlık, çöküyor üzerine,
Kayboluyor, gündüz yanımda olan aydınlık.
Caddeden ışıklar sokaklara doluyor.

Bir gün daha geçti, gitti.
Yine yüreğim umutlarla
Ve bir o kadar hisli.
Yine hayalini görüyorum bir pencereden.
Bir camın arkasından, sisli.
Kendimi yanıma alıp dönüyorum kendime
Gizli gizli.