Bugün ölsem
Üç gün dükkanı kapatırlar
Cenazemiz nedeniyle
Evde bir hafta televizyonu açmazlar
Arkadaşlar bir iki gün işten izin alır
Sevdiğim kadının haberi olmaz bile
Beni unutmuştur
Göçmen kuş gibi sıcak bir memleketde yuva kurmuştur
Sonra yine çiçekler açar
Annem; ölmesin diye sular yine çiçekleri
Kiminin toprağını değiştirir
Sabah süpürgeyi bangır bangır çalıştırır
Daha kızamam Ki ona; kitap okuyorum diye
Bugün ölsem şuracıkta
Cenaze evinde sıkılır çocuklar
İstanbula yine uçak gider otobüs gider
Tren gider
Kız kulesinin önünde fotoğraf yine çekinirler
Annem torunlarını yine sever
Sevdiğim kadının haberi bile olmaz
Beni unutmuştur
Neyini sevdim şu kısa ömrün
Bir şiir kadar yaşamadım ki ben
Bugün nah burada ölsem
Hepiniz vah der ilk gün
Sonra hatırınıza bile gelmem
Gerçi siz ölseniz bugün
Ben cenazeye gelmeye bile
Üşenirim
Siz bana bakmayın
Bir gün ölürsem ki öleceğiz hepimiz
Unutmayın
Çeşmede sırt üstü bende yüzdüm
Kız kulesinin önünde fotoğrafım var
İzmir'de kordon boyu yürüdüm
Manisa'nın Macununu yemişligim var
Çiçek pasajında şarkı söyleyip
Rakı dökmüşümdür ciğerlerime
Bugün ölsem yani şu şiiri yazarken
Kıt diye gitsem
Güzel kadınlara sevdirdim kendimi
Güzel şarkılar dolandı dileme
Güzel şehirler gördüm
Ama yoruldum şöyle bi uzansam
Uyusam bir uyusam bidaha
Yüzüme su döksenizde
Uyanmasam
Kayıt Tarihi : 25.1.2016 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!