Bazı günler, diğerlerine benzemez
hiç bir zamanın içinde ezildiği gibi
ezilmez insan; yıkıldığı, sarsıldığı vakit
daha kötüyü bilmez yaşanacak gelmediyse.
Bazen!
Bedelleri ağır olur, sonuçlarına bakmaz!
gidilen yolu karanlık sarmışsa.
Bir örümceğe dolanmışsa kalbin
bir çıyan gibi sokulmuşsa içine kadar
En zor zamandır o zaman
İşte o zaman, tamda bu insana..
Ne çok, tayfı var kalbin bilinmeyen
ne kadar çok inişleri dik! Ucu ölüm
daha güzeldir yarım yaşamaktan.
bir tam olmak, olmamaktan..
Ve bu gün hiç bir güne benzemez!
Bu gün ölmekte güzel, yaşamakta.
Mutluluk olsun damla kadar, bir kaşık
griden başka, bakışa yer yok ömürde.
Hâsıl olsa şu an göğümü saran renk
bir melek süzülse ufuktan, süzülse!
Lafı olur! Söz kesilir divanda
böyle aldatır insan kendi kalbini
kendi akdini böyle bozar
ölüm o yüzden güzel görünür göze.
Ve bu gün hiç bir güne benzemez!
Bu gün ölmekte güzel, yaşamakta.
Ne çok bozulmuş misakı yüreğin, ne çok
afakı sarmış;
zürriyetsizlerin bastığı toprak, hakkı çok!
Kol tutmuş nizama ordusu gaybın
yürek can vermekte, doğrusu yok.
Neye gücüm olur, neden kuvvet alır
ne zaman yıkılır, ne vakit doğrulur
hangi bilinmeze, ne için?
Dik uçurumlarda bulup kendini
ne için can boşluğa verilir!
Ve bu gün hiç bir güne benzemez!
Bu gün ölmekte güzel, yaşamakta.
Kayıt Tarihi : 27.11.2013 00:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!