Bugün herkeslerden kendime kaçtım..
Nasılsın sorusuna sahte iyiyimler dememek için,
Sende bu aralar bir şeyler var sorusuyla muhatap olmamak,
Ve selamlara ızdırabımdan tebessümler sunmamak için
Bugün şehrin hengamesinden kendime kaçtım..
Bütün gönül koymalarından, aramıyorsanlardan,
Bir şey yemiyorsun, karnın aç mı sorularından,
Uykusuzluk çökmüş gözlerine, yorgun musunlardan,
Kendine dikkat etmen gerek, hastalanırsanlardan
Bugün beni düşünen bütün dostlardan, kendime kaçtım..
Bir martı boğazda denize pike yaptı, adını Jonathan koydum
Bütün mesele olmak yada sahip olmak mı onu da bilemedim
Sokrates kadar gerçek ve ilahi savunamasamda kendimi
Bir sokak köpeğinin masumluğunda Nietzsche oldum
Ve bugün bütün diktalardan kendime kaçtım
Bir Orhan Veli gibi voleyi vuramasamda gözlerim kapalıydı
Cemal Süreyya değdi yüzüme Asmalı Mescit duvarlarında
Asaf geçerken şehrin dar ve karanlık sokaklarından
Hasrete prangalar eskittim yalnızlığımın buhranlarından
Ve bütün güzel sözlerin inadına bugün herşeyden kendime kaçtım..
Deli bir kuzey esintisinden, efsunlu Üsküdar musikisinden
Çamlıca görselinden, Kız Kulesi güzelliğinden
Ayasofya mahkumiyetinden, Kuzguncuk seyrinden
Herşeyden önce bitevi bir isyanla kendimden
Ama yinede herşeyden ilk önce "Senden"
Bugün kendime kaçtım..
Kayıt Tarihi : 10.11.2014 02:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!