Bugün İsyan Kokuyorum Şiiri - Cüneyt Temir

Bugün isyan kokuyorum affet beni.
Çayırları maviye boyadım,
Patikalara çiviler döşedim.
Dinine yandım, yandığımda ağlamadım.
İlacım da kesik, su bardağımda kirli.
Perdelerimin ucu nemli…
Küflenmiş hayatım taze ekmeğin yanında.
Evimi ateşe verdim;
Düş yakamdan yapıştı notlar.
Anasına sövdüm hayatın, bulun getirin ebesini
Bugün isyan kokuyorum ne olur affet beni.
Devirdim kampana kazanlarını aç kaldı yobazlar.
Yolum yok, yolsuzum, çulsuzum, uykusuzum.
Bir seferberlik mesafesi ayrı düşmüştüm oysa düşüne.
Çık git menzilimden.
Seversen beni vururum kendimi.
Bugün isyan kokuyorum ne olur affet beni.