Bugün günlerden yine sen...

Üstümden geçiyor bakir yağmurlar
Dalgalar çarpıyor duvarlarıma
Dalgalar seriyor mahcup duygularımı ayaklarına

Çiçekler açıyor bulutlarımda
İlkbaharı olan çiçekler
Haber getiriyorlar senden
Cenneti taşıyor melekler
Umut kuşlarım konuyor dallarıma
Yalnızlığımı terk ediyorum

Sevmeyen ne bilir sevgiyi sevgilim
Düşlerimi ele veriyor aynalar
Ellerinden öpüyorum sessizce
Yalnızlıktan ölüyorken ben
Bugün günlerden yine sen

Kırılıyor pas tutan kilitler
Kanatlı kapılar açılıyor birer birer
Güller yeşeriyor
Şarkılar el tutuyor
Ufuklarıma çöken hüzün
Çekiliyor göklerimden

Saçların uzaklara akan bir nehir
Özlemin gözlerimde çığlık
Bu aşkın hamalı kölesi
Sahibi ben
Aynı dünkü gibi
Bugün günlerden yine sen...

Sibel Kılıç...