Hayatımızı sevgiyi koyabildiğimiz zaman yaşam daha kolay “çekilir” hale geliyor diye düşünüyor ve öyle hissediyorum. Aslında, sevdiklerimiz zannettiğimizden de fazla olabilir. Bazı güçlüklerde onların sevgisi desteğimiz olmuyor mu? Biraz daha kucaklayıcı olursak....Biraz daha hoşgörüyle bakarsak...Ve, onlara sevdiğimizi neden her gün, hatta her an söylemeyelim?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta