Bugün Günlerden Cuma Şiiri - Muharrem Abut

Bugün günlerden Cuma.
Yine anneme gideceğim.
Sokaklarından geçeceğim bu şehrin.
Vaktiyle senin adımladığın yollarda yürüyeceğim.
Kardeşlerim gelecek;
Belki yeğenlerim.
Sevgimi de alacağım yanıma.
Dönüşte belki annemde bırakırım.
Ne bileyim belki sen gelirsin yine ansızın.
Yada sesini yalnızlığımın doruğa ulaştığı,
Evimin sessizliğinde duymak isterim.
Yo yo bunlar eskidendi çok eskiden.
Yani sen bendeyken,
Ben senden gitmeden önce.

Bugün günlerden Cuma.
Kırkıncı günü suskunluğumuzun.
Seni hiç düşünmedim o günden beri.
Hiç aklıma düşmedin.
Hiç anımsamadım senle geçirdiğimiz günleri.
Şiirlerini hiç özlemedim.
Artık hiç kimse ağlamıyor telefonda.
Sabahlara kadar gözlerimi kırpmadan beklemiyorum,
Sen arayıp sesimi duymak isteyeceksin diye.
Sabahları sevgi seslendiğinde,
Gözlerimi açmakta zorlanmıyorum.
Erken yatıp erken kalkıyorum.
Çünkü biz bizden gittik…

Anneme de hiddetlenmiyorum,
Zırt pırt beni arıyor diye.
Öyle eskisi gibi eniştemin,
Saçmalıklarına da fazla takılıp kalmıyorum.
Arkadaşlar oturmaya geldiklerinde,
Ne zaman kalkacak bunlar diye gerilmiyorum.
Her şeyi kendi haline,
Seni Allah’a bıraktım.
Kendimi de ait olduğum toprağa.
Sana da, verdiklerine de,umuda da elveda…