Bugün farklı biri olarak uyandım -şimdilik ışık yok-
At koşturuyor karşıt düşünceler zihnimde
Hissediyorum gece karanlığında
fark edilmeden çiğnenmiş böceğin hüznünü içimde
trevi çeşmesinin barok kokusu saçan gölgesinde yeşermişti düşlerim
cehaletin hükmüyle kurşunlandı bamyan vadisinde
gülen bir çocuğun gözlerinde anlamlandırdım dünyayı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta