Bugün seni dünden fazla özledim.
Ağaçlar aynı, gökyüzü maviydi.
Tatlı meltemler okşuyordu yüzlerimizi,
Güneş Temmuz'un habercisiydi.
Kimileri salına salına yürüyordu sokaklarda,
Kimileriyse koşuyordu kalabalıklar arasında.
Bugün, kuşlar yine uçuyordu havalarda,
Çocuklar dolup taşıyordu parklarda
O araba yine geçti sokağımdan
Aynı harfi yirmi üç kez daha okudum.
Aynı iki kelimeyiyse, bir kez daha sustum.
Bugün yine, dilimin ucuna gelenleri yuttum.
Ben böyle acılarda kıvranırken,
Dünya nasıl böyle aynıydı?
Bugün dünden fazlaydı acılarım,
Nasıl içime akıyordu gözyaşlarım?
Bugün seni dünden fazla özledim.
Ve dünyanın böylesine aynı kalması,
Belki bu yüzden canımı fazla yaktı.
Zira aşk dolu bu hasretin hikayesi,
Her yüreği ateşler içine atmalıydı.
Kayıt Tarihi : 29.5.2021 20:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Haziran 2020
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!