Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
AYNAYA BAKMAK ADETTEN Mİ?
Her sabah; bir daha, bir daha aynaya bakarız.
Sanki kendimizi hiç görmemiş gibi, tanımıyormuş gibi…
Yoksa kendi yüzümüzü unutur muyuz endişesi içinde olduğumuzdan mı?..
Her ne sebeple olursa olsun, bakarız işte.
Sanırım, biraz da “Acaba bugün nasılım? Daha mı yaşlandım? Düne göre daha mı farklılaştım?” gibi soruların cevabını yüzümüzde, gerçeğimizde görme endişesi de olabilir, bu her gün her gün bakışlarımızın sebebi.
Elbette yaşlanıyoruz.
Bu yüzden değil mi, bütün endişelerimiz… Bu yüzden değil mi, “gelecekte ne olacak, nasıl yaşayacağız yarınımızı?” sorularının cevabını arayışımız?
Gelecek için aranan bir cevap.
Yarınlarımızı bugünden görme arzusu ve belki de şimdiden, gelecek adına alınabilecek tedbirlerin neler olabileceği düşüncesi…
Yıllar, her bir günümüz gibi geçiyor.
Geriye baktıkça, günlerimizi sanki sayacakmışız gibi geliyor insana.
Yarım asırlık bir ömür. Kök salmış bir çınar gibi. Neden bir çalı dibi olsun sanki…
Yaşadığımız düne kızmıyoruz, isteyerek veya istemeden de olsa yaşadığımız bu güne de kızmıyoruz. Çünkü varız ve yaşıyoruz. Her anın, her saniyenin tadını çıkartabiliyor muyuz? Zevk alıyor muyuz? Eğer ruhumuz bedenimize ağır basmıyorsa o günümüzün hafifliği zaten bize fazlasıyla yeter.
Doğum günlerimiz; ağlayarak dünyaya “merhaba” dediğimiz o ilk andan itibaren, farklı bir âleme gelmenin heyecanını, tuhaflığını, sanki yalnızlığını yaşamaya alışmamız gerektiğini bilmemiz için bir işaret.
Etrafımızdaki o gerçek veya sahte gülüşler, heyecanla titreşen gönül tellerinin “Ah canım”ları, sevgiyle tebessüm eden yüzlerdeki mutluluk izleri… Konuşmalar, gürültüler ve bebeğin ağlamalarıyla ses vermeleri…
Annenin sükûnet veren, huzur veren kalp ritminden uzak, ama sımsıcak bakışlarının ve o enfes nefesini sıcaklığıyla saran anne kokusuna bürünerek kendine açılan yepyeni kapıdan ilk içeriye giriş.
Doğum günümüz…
Gelişimiz…
Bir yıldız gibi var oluşumuz…
Yıldızınızın parlaklığı bahtınızın güzelliği olsun…
Dost kalplerin, can yüreklerin, insan gibi insan olmayı başarabilenlerin doğum günlerini candan kutluyorum.
Bu güzel şiiriniz için sizi tebrik ve takdir ediyorum, Refika Hanım.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
En derin sevgi ve saygılarımla.
Dostça ve sağlıcakla kalınız.
29 Kasım 2011
Hikmet ÇİFTÇİ
Uzun bir ömür diliyorum Refika Hanım,ayrıca tebrikler güzel şiiriniz için....Doğum günlerimiz özel günler,farklı bir şeyler yapmak ,sevdiklerimiz tarafından hatırlanmak istiyor gönlümüz....
Güzel yürek, nice mutlu yıllara.Sevdiklerinizle...
sağlıklı ve gülceli nice yıllara refika hanım.saygılar.
huzunsuz nice dogum gunu siirleri dileklerimle...Dogum gununuz kutlu olsun Refika Hanim...
eh bizde nice yıllara diyelim. gönül umduğuna küsermiş.. hayırlı yaşam dilerim.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta