Her an depremi nefesinde hissederek yaşamak ne kötü değil mi?Bir bilinmezlik sendromu bizimkisi.Ne zaman,nerede,nasıl olacak? hikayesinin belkide birer ayak sesidir bu,yaşadığımız deprem korkusu.
Ayakta kalmaya uğraşırken,pandemi,deprem,
Ekonomik zorluklar derken,Ama yine de hayata tutunmak için mücadele etmek de bir başka güzel bence.
Mülkün sahibinin tasarrufuna yapabilecek hiç bir şey yok.Ama insan bütün zorluklara karşı yaşamak istiyorsa tabi ki yapabileceği çok şey var.Mesela;Tedbir almaktır birincisi.Ders çıkartmaktır olup bitenden.Ama öncesi var bunun o da özellikle alınan derslerde samimi olmak ve uygulamaya katmaktır alınan dersleri.
Eğer deprem geçtikten sonra herkes hiç birşey olmamış gibi yoluna devam ediliyorsa,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta