Bugün...
Sorularla başladım güne!
Oysa ilk ışıkları yakan ben olurdum!
Dün, en son deniz mavisinde durdum!
Önce hangisi doğar renklerin bu gün?
Anıların ıslak örtüsüne...
Kumların börtü böceğine...
Suyun kirlenmiş ölçeğine…
Eğilip, özlemlerini sordum!
Söyle, burası mı benim öz yurdum?
// Bilmez misin beni, anlaşılmaz bir garibim!
Bazen bir köşede gözlerim açık uyurdum;
Bazen de şu âlemi inceleyip okurdum!
Sihirli kazmayı gördüğüm her yere vurdum!
Yerleşkemi gönlümce, yine yeniden kurdum!
Vardır artık benim, bir tek sevdiğim, sahibim! //
Şimdi sırada?
İşte tam şurada!
Başlardı isimsiz çağlayışlar…
Yarınlara bitimsiz ağlayışlar!
Yazık, ifritin hepsi bir arada!
Kalbimi yaran sahipsiz ada!
Tarihler yazmış kimsesiz ada!
Burada!
Vardı her soruda;
Niçin, ellerim kanı donmuş yarada?
(12.06.2015 10.00 – Adana)
Sevgi sesleri sağ olsun; teşekkür ederim.
*
Sorularla başladım güne!
Bırak artık, dönme düne
Şükürler olsun, bugünüme
Sorular neden oldu sürgünüme... _______ Fikret GÜRSOY
Kayıt Tarihi : 17.6.2015 13:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bugün, yansımalar vardı ateş böceğinden… Esintiler gün dönümünden… Ya, bu gün? Etme, son günü, bugün!
// Bilmez misin beni, anlaşılmaz bir garibim!
Bazen bir köşede gözlerim açık uyurdum;
Bazen de şu âlemi inceleyip okurdum!
Sihirli kazmayı gördüğüm her yere vurdum!
Yerleşkemi gönlümce, yine yeniden kurdum!
Vardır artık benim, bir tek sevdiğim, sahibim! //
BİRAZ DÜNDEN, BİRA BU GÜNDEN. BİRAZ TASAVVUF...
Güzel bir şiir okumanın hazzıyla veda ediyorum sayfaya.
TEŞEKKÜRLER DOST...SAYGIMLA...
TÜM YORUMLAR (18)