Bugün bende bir özgelik var

Bugün bende bir özgelik var
Kovalar toplayacağım, kovalar
Koyacağım önüme
Avuçlarım taşımaz gözyaşlarımı
Sıra sıra kovalar
Yusuf’un kör kuyusuna götüreceğim
İçinde gözyaşlarım olan....

Kazacağım toprağı
Yerin yedi kat altına varana dek
Kimsenin göremeyeceği
Bilmeyeceği kimsenin
İnsana uzak Tanrıya yakın
Bir yer bulana dek…

Geceler,geceler alacağım renginizi
Boyayacağım kalbimi renginizle
Ve kapatacağım kapılarını
Bütün kilitler eriyecek
Ateşli bir mühürde yanıyorken
Kalp kapım
Kimseler girmeyecek

İçimde bir yangın var dağı eritir
Ahımsa deryaları kurutur
Her yol bir süngü
Keskin bir bıçak
Bütün kaçışlar da uçurum
Küskünüm artık Leylalara..

Zaman ki elbet bir gün eskiyecek
Taze kalacaktır acılar
Yürek alışacaktır tufanla yaşamaya
Çile mayasıdır aşkın uzaklardan uzağa
Üflenmiş ateş gibi, gül örten kışlar gibi
Bir sessizlik olacak tufanın sonrasında
Suküt ki ölüme merdiven, çıkarken yükseklere
Bizden selamlar olsun önceden gitmişlere….