bugün ağlamak geldi içimden
uyanışım umutsuzluğa oldu bu sabah
bir asrın son günlerinde dönüp baktım
neler bıraktım ardımdan diye
başlanmış ve tamamlanmamış onca hikayeler
yaşanmış bitmekle kalmamış
nefrete dönüşmüş aşklar
başlanmadan ölüme birakılmış aşklar……
ve sonra
insan ahali senin yaptıklarına baktım
onca savaş ölümler gözyaşı içinde çocuklar
yeşilimizde hergün azalır oldu
maviler artık hüzüne boğuldu
griyler hakimiyetde
bir yeni bin yıl kapıyı tıklatıyor
sesiz ama giderek daha israrlı
girecek o içeriye ama ben
ben bir yeni bin yıl değil
nede bir yeni yüz
hatta hatta yeni bir yıla
dahi hazır değilim
durdurun saatleri zamman
ineçek bir yolcu var zamansızlığa
gördüm onca çaresizliği
derin derin içimden
ölüm geçiverdi aklımdan
ama oda çözüm değil
asıl derdim yanlızlıklara doyum olması gerek
ve oturup akıtım gözyaşlarımı
içinde bin türlü dert
aktılar ve üşüdüm
aktılar acıktım
aktılar biraz olsun unutum
biraz olsun unutum
Kayıt Tarihi : 23.2.2001 17:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!