Bugün Şiiri - İrfan Ünübol

Zaman ayırdı bizi, mekan ayırdı derken
İki yıldız gibi ayrılıp sonsuzluğa kayarken
Sağır, dilsiz ve ruhsuz
Yıllardan sonra bugün
Adını fısıldadı kulağıma dağ yeli

Birden döndüm ki, yüzünü görür müyüm
Sen yanımda değilsen anında ölür müyüm
Soğuk, tatsız ve tuzsuz
Aylardan sonra bugün
Güneşin ılık eli okşadı yanağımı

Çılgın ruhum uğruna divaneydi, deliydi
Bilmem o el senin mi, güneşin mi eliydi
Dalgın, üzgün ve mutsuz
Zamanlar sonra bugün
Kapadım gözlerimi, sarılırsın diyerek

Yapraklar uçuşurken karşı evin damında
Takıldım gözlerine pencerenin camında
Dargın, huysuz, umutsuz
Mevsimler sonra bugün
Saatin tiktakları şarkını söylüyordu

Ben seni her daim kalbimle sarmaladım
Her bir eksik yanımı seninle tamamladım
Durgun, mahzun, uyumsuz
Devranlar sonra bugün
Hayalinle avunup, dövünüp gidiyorum

Gitmedin ki yok, gelmedin ki var desem
Keserdim ümidimi yaşadığını bilmesem
Yorgun, halsiz, mecalsiz
Kervanlar sonra bugün
Bahtımdaki karam, kalbimdeki yaramsın