Bugün Şiiri - Elif Kaçmaz 2

Bugün seni andım
En kötü halimle
Sana döndüm durdum
Delirecek üzereyken
Buldum, beni senden uzakta koyan zamana hesap sorarken
Yere düşen her kül tanesi yüreğimdeki közden canını kurtarırcasına atlıyor
Çektiğim bu kirli duman
Aklımdan kirli değil biliyorum
Bugün anmaya değer anıları andım
Yok olmuş her yaştan havaya birer öpücük kondurdum
Bugün çok ağır
Hava ağır, her yanımda kaplı, tonluk toprak taneleri
Beni yere, en dibe çeker
Beni ancak toprak temizler
Bu gökten inme duyguları nereye gömsem bilemiyorum
Derin derin tünellerde gezip duran, kömür tozuna bulanmış, zihnim
Olmuyor Canım
Yok olana var diyemem
Var olanı yok etmek kolay
Yok'u var edemem
Kirpiklerim hep sabahın soğuğunda çiğ düşmüş zeytin dalı
Her akşam yakarsın, sönmek bilmez
Bugün çok soğuk
Damarlarım sanki demirle dolu
Kalbim öyle acıtarak atıyor ki
Her atışı iyileşmek bilmez izler bırakır
Gözlerim etrafı yavaş yavaş süzüyor
Sanki tüm organlarım boğazımda
Boğazım en büyük yüküm zaten
İçinden, içerden soğuk bir iple daralıyor,
gözüm her dolduğunda.
Aklıma her gelişinde Canım
Tüm neşem intihara koşuyor
Akvaryumunda tek kalmış bir balık
Aslında akvaryum da onun değil kendi de
Ben de
Boynumdan, kolumdan, yüreğimden
Zincirlerle pis kokulu duvara bağlanmış çift ruh gibiyim
Bugün çok sessiz
Elimde en sevdiğim kalemimle
Seni Unutmaya yollar arıyorum
Teselliler biriktiriyorum
Olanaksızlık nedir şimdi anlıyorum
Bugün de dün kadar acımasız Canım
Umudum yarından