Bugün... Şiiri - Enver Özçağlayan

Hayal çemberimi çevirdim bugün,
Bir boşluğa düştü duygularımdan.
Zamanı hayale evirdim bugün,
Düşler uzaklaştı uykularımdan.

Uykularım kâbus mekânı oldu,
Dünyanın dertleri uykuma doldu.
Hayalde olmayan hep beni buldu,
Kurtulmak ne mümkün kaygılarımdan.

Yığılmış üstüme mâzinin yükü,
Her yükü taşımaz ağacın kökü.
Dalganın önüne koysak da seki,
Kaçılmaz efkârın algılarından.

Günler var; yakar da kül eder beni,
Belki bir dost çıkar, süpürür teni.
Bir dost da ayırır bedenden ben'i
Geçmişe bakarak saygılarından.

Ömrümüz ibrettir bakabilene,
Mâziye bir ışık yakabilene.
Kındaki kılıçlar boşa bilene;
Kalkmazsa bedenler yaygılarından...

28.11.2016 Fatih-İST.