Bugün Şiiri - Yılmaz Musluoğlu

Bugün erken kalktım
mutlu bir güne başladım düne inat
mutlu değildim belki
hayata umutla baktım bugün.

Yataktan kalkmadan yakmadım sigaramı
beni düşünüyor mu diye bakmadım
sigara dumanının kıvrım falına.
Senin hasretinle yanmadım
dakika bir özlemeye başlamadım
derinlere dalmadım sabah sabah
dönüpte eskilere ağlamadım bugün.

Pencereyi açtım kalkar kalmaz..
bir nefes aldım derinden
odayı havalandırdım
olmaz olsun böyle hayat demedim
boğulmadım geceden kalma sigara dumanında.

Kahvaltıyı evde yaptım
sofrayı ortalıkta bırakmadım
dışarı çıkarken
geri alamasamda kırılmadım
afyonu patlamamış uyku sersemlerine
selam verirken...
inişim sebepsizdi Beşiktaş'a bu sabah.

Yaşlı birine yer verdim
minibüste giderken
bir sokak kedisine süt aldım
dilencinin birine sadaka verdim
sol elime göstermeden
yeşil ışık yanmadan geçmedim
karşıdan karşıya...
hiç acelem yoktu bugün
sabırsızlığımı üzerime
almamıştım gelirken.

Beşiktaş rıhtımına uğramadım
çay bahçesinin tenha köşesinde
masa aramadım
Deniz otobüsleri turnikesinde
beklemeden saatlerce
kimseyi sana benzetmeden
sen sanmadan her gördüğüm
baş örtülüyü...
Nedensiz geçtim Üsküdar'a
bir sebebi yoktu bugün.

Sahilde dolaştım bir süre
aşıklar gördüm
ve yalnızlar ben gibi
balıkçılar daha bir umutla atıyordu
oltalarını denize...
Güneş başka parlıyordu
martıların uçuşu başka
dalgalar inadıma vurmuyordu kıyıya
boğazın mavisine bıraktım
senden kalan ne varsa...
Senden sonra ilk defa
başka bir gün yaşadım bugün.

Belki karşılaşırız diye
atmadım voltalarımı
Üsküdar'dan Harem'e on tur.
Tanıdık birine rastlar mıyız diye çekinmedim
Mahmud'u Hüda-i'yi ziyarete giderken...

Ve erken döndüm eve
son otobüsü beklemeden
kimseyi yolcu etmeden
vedalaşmadan kimseyle
umutlarımı durakta bırakmadım bugün.
Umutla baktım hayata ve ağlamadım
kız kulesinden güneşin batışını izlerken.

5 Mayıs 2011/Üsküdar