Bugün Şiiri - Serkan Meriç 1

Bugün senin günün anne;
Elim telefona gidiyor,
Ama cesareti yok parmaklarımın numarayı çevirmeye.
Biliyorum, yine gelmeyeceksin telefona, konuşmayacaksın benimle.

Bugün senin günün anne;
Duyamasam da sesini, öpemesem de elini,
Başımı koymak için özlesem de dizlerini,
Yüreğimdeki o sonsuz sevgin ısıtıyor içimi.

Bugün senin günün anne;
Ellerinde çiçekler annelerine koşuyor tüm insanlar,
Sanki “anne, anne” diye ötüyor bütün kuşlar,
Yalnız görseler bile beni değilim ki, anne sevgisi gözümden akan yaşlar.

Bugün senin günün anne;
Kızamam ki sana; anamsın, canımsın, ödeyemem hakkını, emeklerini.
Uzaklarda da olsak her an duyar gibiyim sesini,
Keşke yanımda olsan, yastık yapsan bana o sıcacık sineni.

Bugün senin günün anne; ama yanımda sen yoksun,
Sevgin her zaman yüreğimde, o gül yüzün hep düşlerimde,
Ne çok isterdim şimdi, sarılıp boynuna sana şunu demeyi;
“Anneciğim, anneler günün kutlu olsun! ...”