Şarkımın son kıtası, rotamın kırıldığı noktada buluşur.
Kaf dağındaki anka kuşu gözlerimdeki telaşa karışır.
Mevsimin son karı gönlümün deli poyrazıyla yarışır.
Boynuma yalnızlığın hiç bozulmayan fermanı asılır.
Alnımda sitemli mektubun hüzünlü şiiri yana yakıla.
Bakan küllenir umudu düşer payıma umutsuzluğun.
Ve sessizliğin çığlıkları belirir yanaklarımda iki büklüm.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta