Bugün... Şiiri - Adil Çelik

Bu gün kasımın yirmi ikisi
Dışarıda rüzgâr, alabildiğine karanlık
Yerde diz boyu kar, hava ayaz
Bu gün ne yemek düşündüm, ne su
Ne dışarı çıkıp gezmek istedim
Nede birileriyle sohbet ettim
Hiç bir şeye boyun eğmedim
Ters düşmedim hiçbir düşünceye
Kimseye iktidar ve muhalefet olmadım
Oturdum saatlerce
Koyu bir çay demledim kendime
Birde sigara yaktım
Ben bile unutmuştum bu günü
Yirmi altı sene geçti
Sabah takvim hatırlattı
Çeyrek asır devrildi bu ömürle
Bu dünya adam olmadı
Ama gene de bir umudum var
Silahın patlamayacağı bir günün olacağına
Sevginin hüküm süreceği
Bir dünya göreceğime
Bugün benim doğum günüm
Bir sigara daha yaktım
Çayımı da tazeledim
Kendimi de bugün baya şımarttım