Sanmıştım ki unutabilirim seni.
Yaşanan her şeyi,
Eskisi gibi olurum sanmıştım.
Sana doğru olurum.
Hep sana güzel olurum sanmıştım.
Bazı duygular vardı.
Benden sana çok uzakta olan,
Şimdi nasıl olduk böyle ‘anlamsız’
Görmezden geldik,
Hatırlanmaya değer anıları.
Ağlamak yeterli olur mu şimdi?
Unutmak için.
Sevgi mutlu olmayı yetmedi mi?
Anlaşılmak mı?
Anlaşılmaktan daha fazlasına ihtiyacın var mıydı?
Ne istedin benden!
Seninle yaşadıklarım,
Bir anda nasıl bu kadar manasızlaştı.
Hiç anlamadım.
Bana yokmuşum gibi hissettirdin.
Kendini var edebildin mi?
Mecburen benim payıma ayrılık,
Seninkine umarsızca kırmak düştü.
Yıllar sonra
Bugün tanıdım seni
Tanıdım sen, sen hiç ummadığımdın.
Kayıt Tarihi : 25.2.2024 16:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seda Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/25/bugun-181.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)