Bugün 14 şubat mış

yine sana geldim kömür gözlüm
varlığında olduğu gibi
yokluğunda da senden başka kimsem yok benim
canımdan ötesin canım sevdiğim

sana gelirken caddelerde sokaklarda
elinde çiçekler hediye paketleri olan
insanlar gördüm
hepsinin yüzünde bir tebessüm
bugün 14 şubatmış
sevgililer günü bir günlük sevgilerin günü

söylesene sevgi bir güne sığar mıydı
bir gün sevmeyle insan sevdiğine doyar mıydı

biri diz çökmüş kızın önünde
elinde bir yüzük uzatıyor
belli ki evlenme teklif edecek

bir kız sarılmış sevdiğine
elinde kırmızı bir gül
oysa niye bu zamanı beklediler ki
sevgiliye kavuşmak için
neden bir gülü zamana bıraktılar
sevgiliye vermek için

üzülme gül yüzlüm ben üzülmedim
kısada olsa ömrün
ben seni sevmeyi hiç zamana bırakmadım
seni hiç unutmadım

varlığın da 365 gün sevdim seni
her geçen gün bir sonraki gelen
günün sevgisini kıskandı
ben seni zamana bırakarak değil
zamanı sende durdurarak sevdim

bugün 14 şubatmış
hayret ediyorum bir gün sevip gibi yapıp ta
ayrılık vakti geldiğinde
birbirlerini kıran unutan insanlara

elini tutsam kalksan yerinden
bir defa seni seviyorum desen
bir defa sarılsan boynuma
hani bir sevda bir sonsuz aşk görse insanlar

gül yüzlüm kömür gözlüm
364 gün seviyorum seni
her günüm birbirini kıskanıyor
her geçen zaman da daha çok seviyorum
sahte gülüşleri sahte sevgileri
gördükçe daha çok seviyorum

geriye kalan bir günümü soruyorsun
sana geldiğim o gün
bende bilmiyorum
tek bildiğim seni seviyorum
gül yüzlüm

ALKAN URFA