* Buğulu Gözlerin * Şiiri - Yılmaz Türky ...

Ne coşkular yakaladım namlusunda sözlerin,
Hep üzerimdeyken çisil çisil buğulu gözlerin.
Bir sen yaşıyorsun şu koskoca dünyada?
Her seferinde hep seni,
Hep seni sevdim…

Nedir o sendeki beni çeken?
El aleme devleştiren,
Huzurunda küçülten, nedir o?
Ben ki: sırtım yere gelmedi daha!
Ben ki; sıcak bakarken aşk denen günaha!
Uğrunda felekten hasret sillesi,
Ayrılık tokadı yedim…

Bahar gibiydin sen!
Gülümseten, çiçeklendiren.
Her mevsim hep yeniden,
Farkedilmeyen, bilinmeyen.
O sendin, o sen!
Tek özlenen…

Nasıl desem ötesini bilinmezliğin?
Çığlıkların sesiyken gözlerin!
Şaşkınlığım flaş çakıyor ha bire!
Şüphe mi duymalıyım düşlerimden?
Gerçeklerim yüzüstü şimdi.
Neydi o gözlerimi kör eden? ...

01.04.2008 / ANTALYA