Buğulu Geceler Şiiri - Durmuş Karabağlı

Hep sen varsın gecelerim de,
Bulutların arkasından,
Ay ışığını salarken geceye.

Buğulu gecenin sessizliğinde,
Aydınlanıyor masumane yüzün,

Yokluğun da küserken kaderime,
Acıtır anıların içimi.

Çakırdikenleri arasında yürürken,
Saplanıyor vücuduma aşk oku gibi.

Tut anılarımızı yok olmasın,
Gecenin karanlığında.
Saymakla bitirilemeyen yıldızların,
Gelin duvağı gibi uzanan saman yolunun,
Gizemine kapılıp unutalım maziyi.

Sar bedenimi gecenin sessizliğinde,
Huşû içinde olalım.

El açıp dua edelim bitmesin gece,
Sökmesin şafak olmasın sabah.

2011